Het Martini misverstand

Martini… een prachtige Italiaanse naam die je zelfs in Coronatijden doet wegdromen naar dolce far niente, maar wel één met een dubbele betekenis.

“Da’s toch een merk?” hoor ik u zeggen. Klopt, maar het is ook de naam van misschien wel de meest iconische cocktail aller tijden. En het merk en de cocktail hebben amper iets gemeen.

Als je een Martini bestelt in pakweg Antwerpen, Rome, Barcelona of Moskou, krijg je een glas vermouth van het merk Martini. Als je geluk hebt, vragen ze je zelfs of je een witte of een rode wil.

Maar als je in een bar in Londen, Melbourne, Toronto of Los Angeles een Martini vraagt, krijg je een cocktail in het typische ‘driehoeksglaasje op voet’ en zal de bartender je niet vragen naar de kleur, maar wel hoe ‘nat’ je je Martini wil.

Hoe komt dat?

In 1864 beginnen de heren Martini en Rossi in Pessione (nabij Turijn) vermouth te produceren en al snel zullen ze uitgroeien tot ’s werelds marktleider.

Vermouth is een zogenaamde versterkte wijn : wijn waar naast kruiden en suiker ook alcohol aan wordt toegevoegd. De toevoeging van alcohol is noodzakelijk voor de stabiliteit en de consistentie van het product. Vermouth is net als Sherry bvb steeds op basis van wijn, dit betekent dat je een aangebroken fles best bewaart in je ijskast want anders gaat hij al snel oxideren.

Rond het midden van de 19e eeuw, was vermouth nog veelal een geneesmiddel, maar tegen het einde van de 19e eeuw ontdekken de Italianen een nieuw tijdverdrijf : de aperitivo. In de late namiddag verzamelen de dorpsgenoten rond een glas vermouth en wat fijne hapjes om bij te praten.

Vermouth kennen we vandaag doorgaans in de twee zoete varianten (wit en rood), een droge en een rosé. Elke variant heeft zijn eigen kruidenmix en suikerpercentage.

Ergens tussen grofweg 1885 en 1905, het precieze tijdstip en de juiste plaats zullen we helaas nooit weten, ontstaat er in de States een cocktail die qua ingrediënten inspeelt op de trend van die dagen. Vanaf ongeveer 1880 zien we een verandering in de ‘global palate’, het algemene smaakprofiel van de mensen wordt droger. Als tot 1880 ongeveer 80% van de in de Verenigde Staten geïmporteerde gin geen gin maar genever was, gaat vanaf dan ‘London dry gin’ op enkele jaren tijd de markt domineren. Ook vermouth mag droger en naast het bestaande Noilly Prat begint ook Martini (het merk) een droge vermouth te produceren.

Een Dry Martini is een cocktail op basis van gin, droge vermouth en enkele druppels orange bitters.

De eerste Dry Martini cocktail heeft nog gelijke delen gin en vermouth, maar al snel zal de Martini cocktail droger en droger worden, maw met minder en minder vermouth. Van Winston Churchill werd zelfs gezegd dat hij liever een buiging maakte richting Frankrijk dan dat hij Franse vermouth (Noilly Prat) in zijn Dry Martini wilde.

De Dry Martini cocktail was jarenlang vaak niet meer dan ijskoude gin, waaraan liefst zo weinig mogelijk vermouth werd toegevoegd. Tanqueray had vroeger zelfs vermouth-verstuivers, er moest maar eens een volle druppel vermouth in je cocktail terecht komen. Gelukkig is er de laatste jaren terug een tendens naar ‘nattere’ Martini cocktails (= met een groter aandeel vermouth) die meer smaak hebben dan een ‘Naked’ Martini.

Zowel het merk als de cocktail zijn sindsdien wereldberoemd geworden. In Angelsaksische landen, die traditioneel een grotere cocktailcultuur hebben, zal het woord Martini bijgevolg onmiddellijk een cocktailbelletje doen rinkelen, in Europa wordt de naam Martini dan weer geassocieerd met het vermouth merk.

 Dus behalve hun naam, hebben het merk Martini en de Dry Martini cocktail weinig met mekaar gemeen. Tenzij je voor de bereiding van een Dry Martini cocktail kiest voor “Martini Extra Dry” als droge vermouth. Dan zit er Martini in je Martini… Kan u nog volgen?

In onze BelRoy’s bars maken wij een Dry Martini volgens een 5:1 ratio.

Schenk in een mixing glas :

  • 5 delen BelRoy’s London Dry Gin
  • 1 deel droge vermouth (wij gebruiken Dolin dry)
  • 4 druppels The Bitter Truth orange bitters

Vul het glas voor 2/3 met droge ijsblokjes en roer met een barlepel gedurende 45 seconden

Schenk in een voorgekoeld martiniglas (cocktailglas op voet)

Garneer met een olijf of een zeste van onbespoten citroen